Ronald E. Waterman's leven staat in het teken van antwoorden vinden op de vraag hoe – onder het creëren van meerwaarde – vele bestaande en komende problemen in groot-stedelijke concentraties op het gebied van ruimte, economie en milieu in onderlinge samenhang tot een gewogen oplossing kunnen worden gebracht.

Als deskundige op chemisch-, milieu- en civieltechnisch gebied (TUD, MIT, Illinois Institute of Technology) was en is hij betrokken bij projecten in ruim 50 landen om regeringen en internationale instellingen te adviseren op het gebied van integraal kust- en deltabeleid, waarbij land in water en water in land worden geïntegreerd.

Niet toevallig, want beschavingen en culturen hebben zich veelal ontwikkeld op de grens van water en land in kust- en deltagebieden. Daarom is het niet verwonderlijk dat aan het begin van de 21ste eeuw 80% van de grootste stedelijke concentraties ter wereld zich daar bevinden.


De voorbeelden zijn talrijk, te beginnen om de hoek: onze Randstad Holland – een meerkernige netwerk-deltametropool met een blauwgroen hart van binnen en kustgebieden aan de buitenzijde.
Maar ook Tokyo, Shanghai, Hongkong, Manila, Jakarta, Singapore, Mumbai, Calcutta, Karachi, Lagos, Alexandrië-Cairo, Buenos Aires, Rio de Janeiro, NewYork, Los Angeles en Istanbul vallen in deze categorie.

In al die gevallen geldt zonder uitzondering dat de ruimte ter plaatse om te wonen, werken, recreëren, en voor infrastructuur schaars is. Tegelijkertijd zien we een toenemende behoefte aan het instandhouden en zo mogelijk uitbreiden van milieu-, natuur- en landschapswaarden.
Daarnaast, en niet in de laatste plaats, is er de noodzaak - mede in relatie tot klimaatverandering - voor het waarborgen van de veiligheid en is er speciale aandacht vereist voor de relatie land-water.

Ruimte+Economie+Milieu: duurzaamheid voorop
De grote uitdaging van de 21e eeuw is het ontwikkelen en implementeren van methoden en oplossingen die niet alleen de beschikbare ruimte optimaal benutten, maar tegelijkertijd de veiligheid en de economie versterken en het (leef)milieu verbeteren. Een en ander in onderlinge samenhang op weg naar duurzaamheid van productie en consumptie. Met als resultaat een minimale mondiale 'voetafdruk'. Deze 'environmental footprint' is een functie van bevolkingsomvang, levensstijl en technologie.



Bouwen met de Natuur®
Wat betreft RUIMTE zijn er volgens Waterman drie oplossingen:
A. Betere benutting van de derde dimensie (d.w.z. de hoogte in, de diepte in) en meervoudig grondgebruik.
B. Benutten van mogelijkheden in het bestaande achterland; in het geval van de Randstad is dat het Blauwgroene Hart.
C. De zeewaartse optie.
In de praktijk worden over de hele wereld deze drie mogelijkheden vaak in combinatie toegepast, met daarbij diepgaande aandacht voor veiligheid en integraal waterbeheer.

Aquapunctuur©
Naast Bouwen met de Natuur is Aquapunctuur© in dit verband van grote betekenis. Deze wetenschap is gericht op de optimale benutting, aanpassing en beheer van binnenlandse vaarwegen (rivieren, kanalen, meren) en hun waterfronten voor veiligheid, waterberging, waterpeilregulering, waterkwaliteit, bevaarbaarheid, economie, werkgelegenheid en leefomgeving, zodanig dat de milieukwaliteit gewaarborgd is.

Infrastructuur
Wat betreft ECONOMIE en MILIEU is adequate infrastructuur voor het transport van personen, goederen en informatie een absolute noodzaak - gelijk de bloedsomloop en het zenuwstelsel van een menselijk lichaam – met aandacht voor alle vervoersmodaliteiten, separaat en in onderlinge samenhang. Ontwikkeling en invoering van methoden, die tegelijkertijd de economie versterken en het milieu verbeteren hebben daarbij grote voorkeur.